آن روز که دلبر ز برم جان بربود ،
سهم من دلداده ی عاشق این بــــود :
ساعات پر اضطراب هجران از دوست ،
دامـــــان پر از غبار و چشمان کبـــــود !
تا روز ابد سهم من این است که هست
از روز ازل درد من این بود که بود !
آن یار که باغ و گل و نسرین و صبا ،
ساینـــد در آستـــان او ســر به سجود ،
ای کاش در التهــــاب ساعات فــــراق ،
رحمی به من ســــوخته جان می فرمود
دل چون به هوای کوی او بال گشود ،
با بال و پر سوختــــه آمــــد به فرود !
جان از شکن طره ی او بی دل شد
دل در خم ابــــروان او جان فرسود
گر نیست مرا از نفسش هیچ نصیب ،
در عـــالم هستی عدمم به ز وجــــود !
من طـــبع سخن از لبش آموخـــته ام
او خود به من این طبع عنایت فرمود
یا رب به جمــــال و جــــان آن یار عــــزیز ،
صد رحمت و صد سلام و صد لطف و درود
شاعر : continent
....................
ه.ن ( هی نوشت ! ) :
به مناسبت شب جمعه :
دیریست در این بادیه حیران تو ام !
سر گشته ی آن زلف پریشان تو ام
ای دادرس و مرهم دل سوختگان ،
من سوخته و خسته و ویران تو ام !
شاعر : continent
